Het levendige Willem van Noortplein: Van woonhuizen naar ondernemers

Het Willem van Noortplein, een levendige plek waar kinderen spelen op het grasveld, bloemen buiten staan bij de houten kiosk en mensen genieten op het terras. Bij de ingang van de Albert Heijn zie je een drukte van fietsen en mensen die boodschappen komen doen. Dit is een veelvoorkomend beeld op het plein, maar dat was niet altijd zo. Vroeger woonden er gezinnen in de twintiger en dertiger jaren, waar nu ondernemers hun plek hebben gevonden.

Al vroeg in de geschiedenis van het plein waren er voorzieningen te vinden die essentieel waren voor de buurtbewoners. Denk bijvoorbeeld aan het Badhuis, het Postkantoor, bakkers en banken. Het plein heeft dus altijd een belangrijke rol gespeeld in het dagelijks leven van de buurt.

Als je op luchtfoto’s kijkt is het Willem van Noortplein het hart van de wijk, van waaruit de verbindingen liggen naar de aangrenzende wijken liggen. De Antonius Matthaeuslaan naar de Kardinaal de Jongweg en Tuindorp en de Willem van Noortstraat naar de vogelenbuurt en de binnenstad. Waar vroeger Bastiaanse Menshop zat en het postkantoor huist nu de Albert Heijn en de Versshop. In de voormalige Rabobank zit nu de DA drogist. De voorloper van de RABO de Raiffeisenbank zat aan de overkant van Willem van Noortstraat aan het plantsoen.

Het Willem van Noortplein was ook de plaats delict van de eerste Nederlandse Bankoverval in 1965. Deze kwam al eens voor in het programma Andere Tijden van de NPO. Hieronder een verslag.

In de jaren 60 was het helemaal niet moeilijk een bank te overvallen. Uit mijn eigen ‘carrière’ bij de Stichtse Bondsspaarbank en de Nutsspaarbank Utrecht kan ik me herinneren meerdere malen met een ton onder de snelbinder de kas aangevuld te hebben van een bijkantoor. Beveiliging was er niet, geld wel. Je kon er zo binnenlopen: de balie was open, kogelvrij glas, tralies en stil alarm bestonden nog niet. ‘Je dacht er eenvoudig niet over na’, zei Hans van Baal van de Raiffeisenbank uit Utrecht, over de mogelijkheid van een overval.

Het filiaal had overigens wel alarm, maar dat was een soort luchtalarm en gaf zoveel herrie dat Van Baal de installatie op donderdagmiddag uitzette als de werkster kwam.

Het is bijna ontroerend te zien hoe de jonge Utrechtse bankbediende Hans van Baal in 1965 aan Journaal-verslaggever Fred Emmer, uitlegt dat hij zich nog snel achter de openstaande kluisdeur kon verschuilen toen er opeens een man met een pistool de bank binnenkwam. En dat hij daarna de overvaller zei dat hij niet eerder te voorschijn kwam voordat het pistool was weggelegd. Wat de overvaller vervolgens overigens deed. En terwijl Van Baal uitgebreid door Emmer wordt geïnterviewd proberen tientallen mensen pal voor de bank een glimp op te vangen van de sporen van de overval. Groot Nieuws dus.

De transformatie van het Willem van Noortplein laat zien hoe een plek kan evolueren en meegroeien met de behoeften van de gemeenschap. Van een plek waar gezinnen woonden naar een bruisend plein met ondernemers. Het is een plek waar het verleden samensmelt met het heden en waar de lokale gemeenschap trots op kan zijn.

Dus als je een keer in Utrecht bent, breng dan zeker een bezoek aan het Willem van Noortplein. Geniet van de levendigheid, de gezelligheid en de geschiedenis die deze plek te bieden heeft.