Muurschildering ‘Zicht op het Zwartewater’ officieel onthuld
Tuinwijk is weer een kunstwerk rijker! Op het schakelstation aan de Zaagmolenkade is vandaag de muurschildering ‘Zicht op het Zwartewater’ officieel onthuld door wethouder Susanne Schilderman en buurtbewoner Charles Chamboné.
Die laatste was ook degene die jarenlang heeft geijverd om het gebouwtje – toch een stevige nieuwkomer in het toch al schaarse stukje groen – een vriendelijker gezicht te geven. De zwart-wit tekening, gemaakt door De Verfdokter en gefinancierd door Open Dutch Fiber, toont het Zwarte Water zoals het er in de jaren ’30 uitzag. Chamboné noemt het kunstwerk een mooie nieuwe schakel in de beeldenroute die loopt door de groenstrook van het voormalige water. En eerlijk is eerlijk: het bouwwerk kijkt een stuk aangenamer terug met dit historische panorama op de muur.
Maar… het internethuisje blijft gevoelig
Tijdens de onthulling kwam ook de andere kant van dit verhaal boven tafel. Want hoewel het schakelstation nu pronkt met een muurschildering, blijft het feit staan dat veel buurtbewoners niet bepaald stonden te springen toen het bouwwerk ineens op hun plantsoentje verscheen.
Een buurtbewoner vertelde dat er destijds slechts één persoon op de informatiebijeenkomst aanwezig was – en die liet vooral weten dat het gebouw een sta-in-de-weg is in een toch al klein stukje groen. Ook zou de gemeente, die toestemming moest geven, weinig moeite hebben gedaan om goed met de buurt in gesprek te gaan. Verzoeken om het gebouw anders te plaatsen – bijvoorbeeld dwars – zijn volgens bewoners nooit beantwoord.
Het plantsoentje werd vroeger gebruikt voor buurtbarbecues en kleine bijeenkomsten. Er is nog gevraagd om een alternatieve locatie, bijvoorbeeld richting het Willem van Noortplein, maar dat plan sneuvelde vanwege boomwortels die daar in het geding zouden komen.
Graffiti als onverwachte katalysator
Toen het schakelstation eenmaal stond, bleef het niet lang schoon: graffiti was er sneller bij dan de wijk. En dát bracht Chamboné op een idee. Als je het gebouwtje niet kunt verplaatsen, dan kun je het wel mooier maken. Hij trok aan de bel bij zowel de eigenaar Open Dutch Fiber als de gemeente, en met succes: De Verfdokter werd ingeschakeld en werkte het plan uit tot de tekening die nu het licht ziet.
Een kunstwerk rijker – en misschien ook een les geleerd?
Met het kunstwerk erbij oogt het schakelstation onmiskenbaar prettiger. Het vertelt iets van de geschiedenis van dit stukje Utrecht, het maakt de beeldenroute completer en het laat zien hoe bewonersinitiatief een plek kan veranderen. Tegelijkertijd blijft het verhaal ook een kleine reminder: een wijk leeft bij goed overleg. Of het nu gaat om een internethuisje, een boomwortel, een plantsoentje of een muurschildering – bewoners weten hun buurt het beste te vinden en voelen. Een beetje meer luisteren had dit hele traject misschien een stuk soepeler kunnen maken.
Maar voor nu: Tuinwijk is weer een kunstwerk rijker. En dat mag gevierd worden.