Herman van Veen: Het 80-jarige wonder van Utrecht
Laten we eerlijk zijn: wie had ooit gedacht dat Herman van Veen zou verouderen? Deze man lijkt wel een onafgebroken bron van energie, creativiteit en een snufje kinderlijke verwondering. Nu, op zijn 80e verjaardag, is het moeilijk te geloven dat deze veelzijdige artiest, die nog steeds met evenveel flair de bühne op stapt, ooit het getal 80 zou bereiken. We hadden het nooit zien aankomen. Toch is het zover: Herman heeft zijn octagenariaanse status bereikt en wij maken er een feestje van!


Laten we eerlijk zijn: wie had ooit gedacht dat Herman van Veen zou verouderen? Deze man lijkt wel een onafgebroken bron van energie, creativiteit en een snufje kinderlijke verwondering. Nu, op zijn 80e verjaardag, is het moeilijk te geloven dat deze veelzijdige artiest, die nog steeds met evenveel flair de bühne op stapt, ooit het getal 80 zou bereiken. We hadden het nooit zien aankomen. Toch is het zover: Herman heeft zijn octagenariaanse status bereikt en wij maken er een feestje van!
Als je denkt aan Herman van Veen, denk je aan het onmiskenbare geluid van zijn ukelele, deow-het-hirt-het-lets-dit-eens-nou-nee-hé-grapjes en natuurlijk aan zijn majestueuze ogen die altijd een glinstering van avontuur en inzicht weergeven. Maar wie is hij nu echt? Is hij de vrolijke troubadour, de diepzinnige filosoof of de speelse clown? Laten we zeggen dat hij een beetje van alledrie is, met een flinke scheut van zijn eigen Herman-achtige magie.
Een enkele ontmoeting met deze grootheid in het sfeervolle Utrecht op zijn landgoed doet je beseffen dat Herman ook gewoon een 'gewone' jongen is - alhoewel we hier natuurlijk niet zeggen dat hij daadwerkelijk 'gewoon' is. Terwijl ik op het gras zat te genieten van de prachtige omgeving, kwam hij aanlopen, met een zielsgelukkig gezicht en een kwinkslag die ons allemaal deed lachen. Eerlijk is eerlijk, in zijn nabijheid voelde je meteen wat erg leuk was aan het leven. En laat dat nou net zijn specialiteit zijn: mensen opvrolijken met een vleugje ironie en een snufje zelfspot!
En dat zelfspot, daar kunnen we allemaal een voorbeeld aan nemen. Want wie anders kan met zoveel flair en humor zijn eigen leeftijd vieren, terwijl hij tegelijkertijd de wereld herinneren aan het feit dat hij "nog lang niet van plan is om het rustiger aan te gaan doen"? Het voorwoord in het boek "100 jaar Tuinwijk" dat hij mocht schrijven, is niets minder dan een fontein van wijsheid en inspiratie waarin we ons allemaal kunnen herkennen, ondanks dat we niet allemaal in staat zijn om zo mooi te zingen!
Herman, de beroemdste Utrechter van allemaal, is niet alleen een icoon van de Nederlandse muziek, maar ook een symbool van hoop en creativiteit. Hij weet ons te herinneren dat we ons nooit moeten laten beperken door onszelf. Dus, op deze bijzondere dag, laten wij een toast uitbrengen op Herman van Veen: de man die nooit ouder lijkt te worden, de man die ons samenbrengt met zijn muziek, en de man die ons steeds weer leert lachen, zelfs als de wereld soms een beetje te serieus lijkt.
Dus, ik zeg: leve Herman! Laten we nog vele jaren genieten van zijn optredens, zijn boeken, en vooral van zijn onuitputtelijke enthousiasme. Want als je één ding van Herman leert, dan is het wel dat het leven een prachtig avontuur is, ongeacht je leeftijd. Proost!