Griftpark – van Gifpark tot Levensader (en een beetje van ons allemaal)

Er zijn van die plekken in de stad die iedereen kent, maar die toch voor iedereen iets anders betekenen. Voor de één is het een wandelrondje met de hond, voor de ander een hardlooprondje met goede voornemens. Voor weer een ander – laten we zeggen: de Tuinwijker die zich even los wil trekken van de stoeptegels – is het de dichtstbijzijnde vorm van vakantie.
Het Griftpark.

En laat er nou net over dat park een documentaire zijn gemaakt. Griftpark, de parel van Utrecht heet ‘ie. Gemaakt door niemand minder dan onze buurtgenoot en filmmaker Robbert Bleys, geboren, getogen en nog altijd actief in de aangrenzende Tuinwijk. Robbert volgde het park door de seizoenen heen en legt in zijn film niet alleen de schoonheid vast, maar ook het wonderlijke verhaal van de plek zelf.

Want ja, wie het park nu ziet – met zijn glanzend gras, het water vol eenden en kinderen, en dat uitzicht op de Dom in de verte – kan zich nauwelijks voorstellen dat dit ooit “het gifpark” werd genoemd. En dat was het dus wél, toen hier nog een gasfabriek stond en de grond doordrenkt raakte met alles wat je liever niet in je achtertuin wilt hebben.

De gasfabriek sloot in 1960, en daarna werd het terrein jarenlang afgesloten. Totdat in 2000 het park heropende – een toonbeeld van stedelijke moed en optimisme: Utrecht durfde weer op het gras te zitten. En terecht, want inmiddels is het park een groene oase, een ontmoetingsplek, een ademruimte voor iedereen tussen Wittevrouwen, Tuinwijk en de binnenstad.

En alsof de natuur zelf besloot een handje te helpen, ontdekte men in 2006 ook nog eens de Griftparkbacterie. Geen superheld in cape, maar wel een minuscuul werkpaardje dat stukje bij beetje het oude gif afbreekt. Een bacterie die, heel toepasselijk voor Utrecht, gewoon lekker doorgaat zonder al te veel poespas.

De documentaire toont bewoners, gezinnen, vrijwilligers, kinderen, honden en ganzen – allemaal in hun natuurlijke habitat. Van Joop van Hofwegen, die het park nog kent met één grote gashouder, tot Melle Tukker, die met zijn jonge kinderen geniet van wat hij de “levensader” van de stad noemt.

En eerlijk is eerlijk: dat is het ook.
Het Griftpark is inmiddels niet alleen een park, maar een plek van verbinding. Een dagelijkse ademtocht tussen beton en baksteen.
Of, zoals wij in Tuinwijk graag zeggen: een wonderlijk stukje natuur dat we bijna voor onszelf kunnen houden – als we het niet eerst delen met een half Utrecht, natuurlijk.

De documentaire Griftpark, de parel van Utrecht van Robbert Bleys is deze week te zien bij RTV Utrecht, in twee delen.
Aanrader voor iedereen die ooit op een bankje in het park zat, zijn boterhammen deelde met een brutale ekster, of gewoon even wilde ontsnappen aan de drukte.

💚 Kijk hier voor meer info: RTV Utrecht – Griftpark, de parel van Utrecht
📍 En wandel er gerust eens doorheen – het is tenslotte ook een beetje van ons, Tuinwijkers.

Wil je dat ik er ook een korte begeleidende tekst bij maak voor op social media (Facebook of Insta-stijl, bijvoorbeeld: “Tuinwijker Robbert Bleys maakte een prachtige docu over onze groene buur, het Griftpark…”) zodat je die direct kunt posten met een link naar de website?