Café Averechts: Een Verhaal van Melancholie en Herinnering
Alex van Hout, onze lokale verhalenverteller, brengt ons een stukje van deze fascinerende geschiedenis. Het café heeft zijn deuren geopend in een tijd waarin de wereld nog heel anders was en de gesprekken die er gevoerd werden, vol levenslessen zaten. Herinneringen in de vorm van verhalen zijn kostbaar, en Alex heeft deze op een prachtige manier weten vast te leggen. Zoals elke streek zijn eigen ziel heeft, zo heeft ook Café Averechts zijn eigen karakter.
De Charme van Café Averechts
Alex van Hout, onze lokale verhalenverteller, brengt ons een stukje van deze fascinerende geschiedenis. Het café heeft zijn deuren geopend in een tijd waarin de wereld nog heel anders was en de gesprekken die er gevoerd werden, vol levenslessen zaten. Herinneringen in de vorm van verhalen zijn kostbaar, en Alex heeft deze op een prachtige manier weten vast te leggen. Zoals elke streek zijn eigen ziel heeft, zo heeft ook Café Averechts zijn eigen karakter.
Café Averechts aan de Lijsterstraat
Café Averechts is een vrijwilligers café dat (al) sinds 1983 bestaat. Het café heeft altijd een belangrijke buurtfunctie gehad. Het werd vooral bezocht door de bewoners uit de directe omgeving. De samenstelling van bezoekers is de afgelopen jaren flink veranderd. Nu komen er meer advocaten en mensen met een HBO achtergrond. Vroeger werkte het grootste deel van de bewoners in de bouw of ze hadden een beroep waar vooral veel met de handen gewerkt werd. Door de gestegen huizenprijzen zijn de woningen alleen nog maar betaalbaar voor tweeverdieners met een hoog inkomen.
Elke donderdag geeft het kleine podium de ruimte voor muzikanten die het aandurven hun kunsten te vertonen op het open podium. Vrijwel elke vrijdag treed er een band op tegen een kleine vergoeding. Als er geen band komt optreden draait er een DJ plaat(s)jes. Ook op zaterdag is er regelmatig een optreden. Op woensdagen worden geregeld spelletjesavonden georganiseerd. Daarnaast is er op zondagmiddagen regelmatig een optreden. Het bestuur heeft in de loop der tijd extra maatregelen genomen om te voorkomen dat er geluidsoverlast ontstaat voor de buren. Elke zondag is er vegetarisch eetcafé. Vanaf het begin is dit eetcafé vegetarisch, daarmee kan het gezien worden als een van de trendzetters van vegetarisch eten in Utrecht.
Aan de wanden van het café is altijd een wisseltentoonstelling van beeldende kunst te zien. Er wordt geprobeerd zo veel mogelijk ruimte te geven aan kunstenaars die in Utrecht wonen.
De fooienpot van café Averechts wordt altijd geschonken aan een goed doel. Deze fooienpot wordt meestal verdubbeld uit de opbrengsten van het café. Bij de keuze van goede doelen wordt vooral gekozen uit doelen waarbij zomin mogelijk geld aan de strijkstok kan blijven hangen. Deze stichting MOT heeft zelfs de ANBI status. De leden mogen tijdens de ledenvergadering goede doelen aandragen. Dankzij een van deze goede doelen is onder andere een bos aangeplant op Madagaskar, dit bos heeft de naam Averechts gekregen.
In 2007 kreeg Averechts een boete omdat er in de keuken maaltijden werden bereid door asielzoekers. Dit gebeurde al 8 jaar lang onder de titel ‘Restaurant Grenzeloos’. Dit stond uitgebreid te lezen op de website van de kroeg. Drie van de koks werden gearresteerd. Averechts wilde de asielzoekers een onderdeel uit laten maken van de samenleving. Daarnaast doorbrak dit voor de “koks” het eentonige leven in het asielzoekerscentrum. Averechts deed hier niet geheimzinnig over. Het was uitgebreid te lezen op de website. De politie, gemeente en politici waren op de hoogte van dit project. Toch vond justitie het noodzakelijk om een boete van maar liefst € 24.000 op te leggen wegens uitbuiting van illegale werknemers. Dit ondanks het feit dat de asielzoekers dit werk ook volgens de rechter als vrijwilliger deden. Extra wrang was dat dit gebeurde, een jaar voordat deze situatie legaal zou worden. Uiteindelijk kreeg het café via bemiddeling van de gemeenteraad eenmalige subsidie van € 24.000 toegekend.
Vroeger stond Averechts ook bekend om de “4 Hanzen”. Naast hun werk als vrijwilliger waren deze heren ook frequent bezoeker van de bar. Hans Spekman (zowel oud-raadslid, als oud-wethouder van de gemeente Utrecht en voormalig Kamerlid) was één van dit viertal. Het wilde in die tijd nog wel eens erg vroeg worden. Aangezien deze vrijwilligers een sleutel bezaten, zijn er in het verleden regelmatig kerstavonden georganiseerd